Julius Caesar (1e eeuw v.Chr.) is wellicht een van de bekendste figuren uit de Romeinse oudheid en wordt tot op vandaag geprezen omwille van zijn militaire, politieke en literaire kwaliteiten. Dit verklaart o.a. waarom zijn geschriften nog steeds leesvoer zijn tijdens de lessen Latijn. Er gaan echter ook minder fraaie aspecten schuil in Caesars palmares, gaande van massamoorden tot grootschalige slavernij. Hoe dachten de Romeinen eigenlijk zelf over deze gruweldaden? Was alles zomaar toegestaan tijdens een oorlog? En in hoeverre laten de bronnen daders en slachtoffers aan het woord? Met de Gallische en Burgeroorlog als leidraad proberen we een beeld te vormen van de oorlogsethiek in het oude Rome. Hierbij hebben we aandacht voor de uitdagingen en opportuniteiten die Caesar en zijn geschriften bieden in de klas.
Dhr. Korneel Van Lommel, wetenschappelijk medewerker Universiteit Antwerpen
In de maanden april, juni en juli 1994 werden honderdduizenden Rwandese burgers, voornamelijk Tutsi, vermoord. De vloed van geweld werd georkestreerd door de Rwandese overheid, op dat moment in handen van Hutu(-extremisten). De schaal en intensiteit van de genocide in 1994 was ongezien, maar het was zeker niet de eerste keer dat Rwanda opgeschrikt werd door een uitbarsting van etnisch geweld. Reeds decennia voor de genocide in 1994 was er sporadisch gewelddadig conflict tussen Hutu en Tutsi. De genocide tegen Tutsi vond bovendien plaats tijdens een periode van burgeroorlog en ze werd gevolgd door een heuse continentale oorlog in buurland Zaïre, de huidige Democratische Republiek Congo. Deze lezing brengt de grondoorzaken en gevolgen van dit massaal geweld in kaart te brengen. Op die manier wordt het mogelijk om na te gaan of dergelijk geweld opnieuw mogelijk is, in Rwanda of elders.
Prof. dr. Bert Ingelaere, Universiteit Antwerpen